ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ

Υπάρχουν στη φιλμογραφία της δεκαετίας του '80 κάποιες ταινίες που έχουν περάσει απαρατήρητες και έχουν αδικηθεί. Μην υποψιαστείς τίποτα αριστουργήματα, αλλά φιλμ που βλέπονται ευχάριστα και έχουν έντονο το άρωμα της εποχής. Με μερικά εξ αυτών θα ασχοληθώ σήμερα! The last American virgin (1982) Αμερικάνικη κόπια του Eskimo Limon (Lemon Popsicle) - πρωταγωνιστές που μοιάζουν στους αυθεντικούς και το γνωστό story του καλού παιδιού που του αρέσει κορίτσι (το οποίο γουστάρει τα […]

Ένα από τα θέατρα με την πιο θετική αύρα είναι αυτό του Μεταξουργείου. Βρεθήκαμε εκεί για την παράσταση «Κάποιος να με φωνάξει», το έργο της Αναστασίας Βούλγαρη. Η παράσταση πραγματεύεται το πόσο βαθιά μπορεί να σημαδευτεί για πάντα η ψυχή ενός ανθρώπου, από την απώλεια – απόρριψη του γονέα, και δη του πατέρα. Η ηρωίδα μάς παρουσιάζεται, μέσα από τις συναισθηματικές της διακυμάνσεις και την πορεία της ζωής της, που […]

Τι ενώνει έναν τύπο με το «ιδιαίτερο» όνομα Φακόφ και 8 γυναίκες; Η νέα θεατρική πρόταση της Έφης Μεράβογλου είναι μια παρωδία που εκτυλίσσεται στη δεκαετία του ’30 και χαρακτηρίζεται από καταστάσεις δοσμένες με το στοιχείο της υπερβολής που οδηγεί τους χαρακτήρες σε ανεξέλεγκτες ενέργειες και αντιδράσεις! Στον κατάμεστο χώρο του 92art βρεθήκαμε αρχές Απρίλη και αφού καθίσαμε (κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από τους ηθοποιούς που ήταν ήδη πάνω στη […]

Έχοντας απολαύσει τις δύο εκδοχές του Caveman με τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη και Γιώργο Παρτσαλάκη, για τις οποίες έγραψε τη γνώμη του ο άνδρας του Sin, Evil Chef, ήρθε η ώρα για τη γυναικεία απάντηση με την Cavewoman! Και είναι η σειρά μου, ως το έτερο ήμισυ του Evil, στη ζωή και στο Sin, να πω πώς μου φάνηκε. Με πρόσκληση για την επίσημη πρεμιέρα, ήμασταν αποφασισμένοι να περάσουμε ένα ευχάριστο […]

Μετά από μια δύσκολη εβδομάδα, το τελευταίο που θέλαμε, τη δεδομένη στιγμή, Σάββατο βράδυ, ήταν να κουράσουμε το μυαλό μας με βαθιά νοήματα και αναζήτηση κρυφών μηνυμάτων (που δεν είναι και πάντα επιτυχημένα..). Είναι σαν αυτές τις φορές που απλά θες να φας το χάμπουργκερ αντί ενός ‘γκουρμέ’ πιάτου! Έχοντας διαβάσει τα καλύτερα για το τελευταίο έργο του Γιώργο Μακρή ‘Οι νοικοκυρές του Facebook’ που ανεβαίνει στο θέατρο Αυλαία, θεωρήσαμε […]

Ήταν μια απο τις θεατρικές δουλειές που ήθελα οπωσδήποτε να δω (μια απο τις πολλές που έχω σε εκκρεμότητα). Δοθείσης ευκαιρίας, μια βροχερή Πέμπτη βρεθήκαμε στο ζεστό χώρο του Κ.Ε.Τ.  Το σκηνικό λιτό... δυο παλιές καρέκλες κι ένας λευκός τοίχος - το μάτι πέφτει στον προτζέκτορα κι περιμένω να δω τι λειτουργικότητα θα έχει το βίντεο στην παράσταση. Το έργο είναι στην ουσία μια νουβέλα, μια σχέση μέσα απο την […]

Δευτέρα βράδυ, το γνώριμο δεκάλεπτο περπάτημα μέχρι την Πειραιώς και μετά στο ευγενικό προσωπικό του Ιδρύματος Κακογιάννη, για να παραλάβουμε την πρόσκλησή μας για την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης. - Τέταρτη βραδιά θεάτρου στον Κακογιάννη... - Τέσσερις φορές έχουμε έρθει φέτος εδώ; - Για θεατρική παράσταση ναι, ας ελπίσουμε πως κι αυτή την φορά να κάναμε καλή επιλογή... Και βγαίνοντας από το Black box, ήμασταν απόλυτα βέβαιοι, ότι είχαμε κάνει […]

Μια όμορφη Κυριακή βρεθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας, στο εξαιρετικό Παλλάς, με έναν και μόνο στόχο: να επιστρέψουμε στα παιδικά μας χρόνια και στα αγνά αυτά συναισθήματα που μόνο ως παιδιά μπορούσαμε να νιώθουμε. Αφορμή η επίσημη πρεμιέρα του κλασικού έργου του Ευγένιου Τριβιζά ‘Φρουτοπία’, υπό τη σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Ρήγου. Ήταν το δεύτερο παιδικό θεατρικό που παρακολουθήσαμε φέτος, μετά τον συγκινητικό και διδακτικό Φαίδωνα. Η ατμόσφαιρα σχεδόν η ίδια, με παιδικές φωνούλες να αντηχούν […]

Ένας από τους αγαπημένους μου χώρους στην Αθήνα είναι το ‘Αγγέλων Βήμα’ και είχα τη χαρά να τον επισκεφθώ για να παρακολουθήσω την τελευταία παράσταση του έργου της Λείας Βιτάλη, «Νύχτα στην Εθνική».   Αφού καθίσαμε στις αναπαυτικές θέσεις του θεάτρου, ξεκίνησε το ταξίδι μας στην Εθνική... Ένα ταξίδι σκοτεινό, σκληρό και βίαιο. Αλλά και με συναισθήματα ποτισμένο. Η αναζήτηση της αγάπης, που γίνεται μεν με άκομψο τρόπο, αλλά η […]