Είδαμε την παράσταση ‘Τρομεροί γονείς’ στο Θέατρο Radar

Για τρίτη χρονιά το έργο του Jean Cocteau, «Τρομεροί γονείς», ανεβαίνει στο Θέατρο Radar, σε μετάφραση, σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία της Αναστασίας Παπαστάθη.

Ο Γάλλος Jean Cocteau (1889-1963), με τα ιδιαίτερα ταλέντα στην ποίηση, στη ζωγραφική, στη μυθοπλασία και στο σενάριο, γράφει το 1938 το θεατρικό έργο Les Parents terribles (Τρομεροί γονείς), το οποίο, αν και αρχικά λογοκρίνεται, καταφέρνει να επικρατήσει στη γαλλική σκηνή και στη συνέχεια και στις υπόλοιπες σκηνές του κόσμου, ενώ το 1948 ο Cocteau το μεταφέρει στον κινηματογράφο.

Μια ιστορία, η οποία μοιάζει άλλοτε με φάρσα, άλλοτε με μελόδραμα ή τραγωδία και αφορά μια κλειστή, αστική οικογένεια.

Η Σοφία, σύζυγος του Γιώργου και γονείς του Μιχάλη, ζούνε στο ίδιο σπίτι με την ευκατάστατή αδελφή της Σοφίας, την Ελένη. Όλα μοιάζει να βαίνουν με έναν οικείο, αν και δυστοπικό ρυθμό, μέχρι που ο 22χρονος Μιχάλης ερωτεύεται την 25χρονη Μαρία. Τότε, ο διαβήτης της μητέρας του παίρνει την ανιούσα, το οιδιπόδειο εμφανίζεται και η προσπάθεια του ηθικού εκβιασμού, επίσης… Όμως, ο νεαρός αυτήν τη φορά είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει τον έρωτά του και ζητά τη συνδρομή του αποτυχημένου εφευρέτη, πατέρα του, χωρίς όμως να γνωρίζει σημαντικά μυστικά, που αφορούν τον πατέρα του και την Μαρία… Καθώς οι επιπλοκές εξελίσσονται, η θεία χρησιμοποιώντας τη σοφία της, επεμβαίνει δραστικά, ενώ όλα κρέμονται σε μια κλωστή, αν και το φινάλε είναι δυσοίωνο.

∞

Η Αναστασία Παπαστάθη μεταφράζει με σεβασμό το κείμενο του Jean Cocteau, το σκηνοθετεί με μαεστρία, εκμεταλλευόμενη με δημιουργικό τρόπο τη σκηνή του Θεάτρου Radar, ενώ επεξεργάζεται με επιτυχία και τη δραματουργία του. Η μουσική επιμέλεια του Πάνου Φορτούνα, άλλοτε μελωδική, άλλοτε με ένταση, οι φωτισμοί της Αναστασίας Παπαστάθη και τα σκηνικά – κοστούμια της Κυριακής Πανούτσου, ακολουθούν την ιστορία, αναδεικνύοντάς την.

Ο θεατής επικεντρώνεται στην ανατρεπτική πλοκή της ιστορίας, αλλά και στις ερμηνείες των εξαιρετικών ηθοποιών. Ο Χρήστος Ευθυμίου (στον ρόλο του πατέρα), η Μαρία Μαυροματάκη (στον ρόλο της θείας), η Αναστασία Παπαστάθη (στον ρόλο της μητέρας), ο Πάνος Κούλης (στον ρόλο του γιου) και η Ευδοκία Ασπρομάλλη (στον ρόλο της 25χρονης «γριάς»), καταθέτουν την ψυχή τους, ενώ από την ένταση τους δεν αποφορτίζονται, παρά μόνο όταν το χειροκρότημα του κοινού τούς καλέσει για τρίτη φορά.

∞

Μια ιστορία πίσω από τις πόρτες ενός σπιτιού, που μόνιμα βροντούν. Ένα αριστούργημα γκαντεμιάς. Ένα παρανοϊκό σενάριο της ζωής. Μια διαρκής μετάθεση ευθυνών. Η έλλειψη συντροφικότητας. Αδιέξοδα σωρό. Μια θυσία. Ψέματα, παραμύθια, χειραγώγηση, οιδιπόδειο κι ατελείωτη μοναξιά. Ένας εκβιασμός και μια θαυματοποιός θεία.

Και η ζωή συνεχίζεται. Το θέμα είναι ότι για να συνεχιστεί με όσο το δυνατόν λιγότερο πληγωμένους, πρέπει να πασπαλίζεται συχνά με την αναγκαία σοφία…

Περισσότερα εδώ.

Έλενα Χατζοπούλου, Οκτώβριος 2023