Είδαμε την παράσταση ‘Το Αρχείο’ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Ο Άγγλος ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας, Simon Woods, γνωστός από τον ρόλο του Οκταβιανού στην τηλεοπτική σειρά «Rome» και από τον ρόλο του Charles Bingley στη σειρά «Pride & Prejudice», παρουσιάζει το 2019, στο Lyttelton Theatre του Λονδίνου, το έργο του με τίτλο «Hansard», σε σκηνοθεσία του Simon Godwin. Όπου «Hansard», στη γλώσσα του Βρετανικού Κοινοβουλίου, ονομάζεται το αρχείο όλων των δημόσιων κοινοβουλευτικών συζητήσεων (debates).
Πέρυσι, στην Κύπρο, η Alpha Square παρουσίασε για πρώτη φορά το θεατρικό έργο του Simon Woods, «Hansard», με τίτλο «Το Αρχείο». Μετά τη θερμή υποδοχή κοινού και κριτικών, η παράσταση συνέχισε την πορεία της και τη φετινή χρονιά και ήρθε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, για μία και μοναδική παράσταση, με τη στήριξη του Υφυπουργείου Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τυχεροί όσοι την απολαύσαμε!
Ένα σημαντικό έργο, το οποίο διαδραματίζεται στον κόσμο της Βρετανικής πολιτικής σκηνής τη δεκαετία του 1980, εν μέσω της διακυβέρνησης της σιδηράς Margaret Thatcher, το Aids, τη Lady Di και τον Πόλεμο των Φώκλαντ.
∞
Σάββατο, 28 Μαΐου 1988, στο εξοχικό σπίτι των Hansard, στο Cotswolds, καταφθάνει ο Robin, συντηρητικός βουλευτής στην κυβέρνηση Thatcher. Η, κατά 30 χρόνια εύγλωττη ψηφοφόρος των Εργατικών και σύζυγός του, Diana, έχει σχεδιάσει τη λεκτική της επίθεση, η οποία ξεκινάει με την παρατήρησή της σχετικά με τη δαπανηρή ιδιωτική εκπαίδευση που δεν είναι απαραίτητα ενδεικτική της καλής κατανόησης του κόσμου. Ξιφομαχούν λεκτικά και αντιπαρατίθεται με εκφράσεις γεμάτες σαρκασμό, μοχθηρία και υπονοούμενα, όσο αλεπούδες καταστρέφουν τον κήπο τους (σημ: αλληγορία για τις «Ευρωπαϊκές αλεπούδες», που καταστρέφουν τη Βρετανία, σύμφωνα με την αντιευρωπαϊκή πολιτική που εκφράζει η Thatcher, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή).
Η Diana κατηγορεί το κόμμα των Torries και φυσικά τον σύζυγό της, για ρατσισμό, για τις ταξικές διαφορές, για την μη αποδοχή της διαφορετικότητας και εκφράζει τη δυσαρέσκειά της και για όσα πολιτικά πρεσβεύει ο σύζυγός της, αλλά και για όσα κρυφά διατηρεί στην προσωπική του ζωή. Εκείνος, με τη σειρά του, της επιτίθεται, κατηγορώντας της για την τεμπελιά της, για τον αλκοολισμό της, για τις αριστερίζουσες προσεγγίσεις της και αναρωτιέται γιατί ακόμη επιστρέφει σπίτι…
Η κύρια διαφωνία τους, όμως, περιστρέφεται γύρω από την ψήφιση του Άρθρου 28 (Νόμος του 1988, μέσω του οποίου απαγορευόταν στις τοπικές αρχές η προώθηση της ομοφυλοφιλίας, Νόμος που τελικά καταργήθηκε το 2003). Και για τον λόγο αυτόν, ο Robin και η Diana συγκρούονται ανελέητα, μέχρι τελικής πτώσης, σε μια μάχη που στο τέλος της δεν θα αναδείξει κανέναν νικητή. Και ο λόγος που η Diana αντιπαρατίθεται με αυτόν τον τρόπο σχετικά με την ψήφιση αυτού του Άρθρου, γίνεται απόλυτα σαφής μόνο τις τελευταίες στιγμές. Και είναι ισοπεδωτικός…
∞
Ο Ανδρέας Αραούζος μεταφράζει και σκηνοθετεί, με τρόπο δυναμικό, τοποθετώντας τους πρωταγωνιστές του συχνά σε απόσταση, υποδηλώνοντας με τρόπο υπαινικτικό και την ουσία της σχέσης τους. Το έργο διαδραματίζεται στο σαλόνι του σπιτιού και τα σκηνικά – κοστούμια του Γιώργου Γιάννου, μαζί με τα φώτα του Νίκου Μυλωνά, αναδεικνύουν την απλότητα της εξοχικής κατοικίας, ενώ η διακριτικής ένταση μουσική του Σπύρου Μακρή, ενισχύει τις ερινύες που διαφεντεύουν τις ζωές τους.
Πρωταγωνιστές, επί σειρά ετών, στο Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν και στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, ο Βαρνάβας Κυριαζής και η Αννίτα Σαντοριναίου, δεν χρειάζονται συστάσεις. Η θεατρική συνύπαρξή τους αποτελεί εγγύηση και ως προς την επιλογή του έργου, αλλά και ως προς την καταλυτική παρουσία τους επί σκηνής. Κυριαζής και Σαντοριναίου, σε ένα ερμηνευτικό κρεσέντο, κάνουν οικείο στο κοινό το περίγραμμα του έργου και με μαεστρία αλλάζουν διαρκώς ταχύτητες, μέσα από τη βιτριολική τους αντιπαράθεση.
Το «Hansard» του 1988 ή το «Hansard» στη σημερινή εποχή του Brexit, έχουν πολλά κοινά στοιχεία, από την ασφάλεια μιας περιόδου, στο αβέβαιο αύριο, ενώ μοιάζει σαν να προαναγγέλλεται το σημερινό εντεινόμενο πολιτικό ζήτημα. Το «Hansard» πυροβολεί, αν και η πολιτική αυτή σφαίρα, στρέφεται στον ίδιο της τον εαυτό, που ζει μέσα σε ένα αποτυχημένο σύστημα, το οποίο ξέχασε την ικανότητά του για συμπόνια.
Περισσότερα εδώ.
Έλενα Χατζοπούλου, Μάιος 2023
