Είδαμε την παράσταση ‘Τα κατασκευασμένα συμφέροντα’ στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Ο Ισπανός Jacinto Benavente (1866-1954) υπήρξε από τους σημαντικότερους δραματουργούς του 20ου αιώνα, με διακρίσεις, όπως το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1922). Αρχικά ασχολήθηκε με το θέατρο, κάνοντας κοινωνική κριτική, μέσω του μελοδράματος ή της κωμωδίας, δημιουργώντας παρορμητικές δράσεις και εγκεφαλικά παίγνια, με σημείο αιχμής την ηθική και την αισθητική.
Το 1907, γράφει το έργο με τίτλο «Los intereses creados» (Τα Κατασκευασμένα Συμφέροντα), μια κωμωδία με πολλά στοιχεία της Commedia dell’arte (ιταλική αυτοσχεδιαστική κωμωδία της τέχνης), το οποίο θεωρείται και το πλέον διάσημο έργο του, μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες και ανεβασμένο σε πολλά, ανά τον κόσμο, θέατρα. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1907, στο Θέατρο Lara της Μαδρίτης, το 1919 κυκλοφόρησε μια ομώνυμη ταινία και το 1993 έγινε μια διασκευή του έργου για την τηλεόραση, με τη μορφή τηλεταινίας. Στη χώρα μας, ανέβηκε το 1939, από την Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, σε μετάφραση Παντελή Πρεβελάκη και σκηνοθεσία Τάκη Μουζενιδη.
∞
17ος αιώνας. Ο Leandro και ο Crispín, δύο αμετανόητοι απατεώνες, φτάνουν σε μια ιταλική πόλη, ξεφεύγοντας από την αστυνομία μιας άλλης πόλης, που τους κυνηγάει για χρέη.
Η διάνοια της παρέας, ο Crispín, πείθει για ακόμη μια φορά τον λιγάκι αφελή Leandro να συμμετάσχει στο σχέδιό του. Η ιδέα του Crispín απλή. Να δημιουργήσει εντυπώσεις, πολλά διαπλεκόμενα νόμιμα ή παράνομα συμφέροντα, σε ένα γαϊτανάκι ψεύτικων σχέσεων και υποσχέσεων…
Αν και απένταροι, με το σχέδιο του Crispín, αρχικά καταφέρνουν να μείνουν στο πανδοχείο της πόλης και σταδιακά να πείσουν τους γύρω τους ότι πρόκειται για πρόσωπα σημαίνοντα και πλούσια. Έτσι,α ο πονηρός και λαλίστατος Crispín, παρουσιάζεται ως υπηρέτης του σημαίνοντα πλούσιου, γενναιόδωρου, καλλιεργημένου και λιγομίλητου Leandro (δεν τον πολυάφηνε να μιλήσει, μήπως και του ξεφύγει κάποια βλακεία και καταστραφεί το σχέδιό του). Στόχος τους τα πλούτη της Polichinela, ώστε να τακτοποιήσουν τα υπέρογκα χρέη που δημιούργησαν με τα ψέματά τους και το μέσον είναι ο γάμος του Leandro με την κόρη της. Όμως, τα πράγματα περιπλέκονται, όταν οι δυο τους ερωτεύονται στα αλήθεια…
Και όταν όλα φτάσουν στο μη παρέκει, τότε το μόνο που μένει στους εμπλεκόμενους είναι να συνασπιστούν, προκειμένου να μην εκτεθούν και χάσουν ό,τι τους απέμεινε…
∞
Τη μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, τη διασκευάζει και τη σκηνοθετεί, με γλαφυρό τρόπο, ο Γιάννης Καλαβριανός, ο οποίος επιλέγει όλους τους ρόλους να τους ερμηνεύσουν γυναίκες. Τα σκηνικά της Χριστίνα Κάλμπαρη, η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου και οι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου, εναρμονίζονται πλήρως με την ιστορία. Τις εντυπώσεις κλέβουν τα κοστούμια της Βάνας Γιαννούλα, τα οποία εναλλάσσονται ανάλογα με τον ρόλο που υποδύεται η κάθε ηθοποιός και η έντονη και διαρκής κίνηση των ηθοποιών, που υπογράφει η Μαριάννα Καβαλλιεράτου.
Όσον αφορά στις 6 πρωταγωνίστριες, Τζένη Διαγούπη, Μαρία Κοσκινά, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Μαρία Κωνσταντά, Κατερίνα Πατσιάνη, Όλγα Σκιαδαρέση, ερμηνεύουν με κέφι όλους τους απαιτητικούς ρόλους, χορεύοντας, τραγουδώντας και με το ταλέντο τους καταφέρνουν να κλέψουν το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού.
∞
Μια πολιτική σάτιρα, όπου σκιαγραφείται η αστική κοινωνία της εποχής, η κρίση των ηθών της εποχής, η εφευρετικότητα, η διαπλοκή, το χρήμα, η εξουσία και τα ανύπαρκτα επιχειρήματά της και οι φρούδες υποσχέσεις της, η λάμψη και η δύναμη της εικόνας, αλλά και η ευκολία με την οποία όλοι είναι πρόθυμοι να εξαπατηθούν και άκριτα να ακολουθήσουν κάποιον επιτήδειο, συνθέτουν μια παράσταση, που σε πολλά σημεία θυμίζει το σήμερα, σε μια κλασική κωμωδία. Μια φάρσα και 16 ρόλοι, ερμηνευμένοι από 6 υπερταλαντούχες, γυναίκες ηθοποιούς. Στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, στη σκηνή της Φρυνίχου.
Περισσότερα εδώ.
Έλενα Χατζοπούλου, Οκτώβριος 2023
