Είδαμε την παράσταση ‘Ο Αόρατος Επισκέπτης’ στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη
Ο Ισπανός σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Oriol Paulo (1975), αναγνωρίστηκε διεθνώς για τις ταινίες μυστηρίου που δημιουργεί. Με σπουδές στο Los Angeles Film School και με πτυχίο οπτικοακουστικής επικοινωνίας από το Pompeu Fabra University, γράφει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές, ενώ στον κινηματογράφο έγινε γνωστός ως συν-σεναριογράφος δίπλα στον Guillem Morales, στο θρίλερ Julia’s Eyes (2010). Το ντεμπούτο του δε ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης, το κάνει το 2012, με την ταινία The Body, όπου και κερδίζει το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, στο Fantastic Film Festival στο Παρίσι. Ακολουθεί, το 2016, η ταινία The Invisible Guest (Ο Αόρατος Επισκέπτης), την οποία γράφει και σκηνοθετεί, που όμως δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία, εκτός από την Κίνα, όπου στο box office έτυχε εξαιρετικής απόδοσης.
∞
Ο επιχειρηματίας Adrián Doria αφήνεται ελεύθερος με εγγύηση, μετά τη σύλληψή του για τον φόνο της ερωμένης του, Laura Vidal. Όταν όμως ο εισαγγελέας βρίσκει έναν μάρτυρα, ο οποίος θα καταθέσει εναντίον του, ο δικηγόρος του, προσλαμβάνει τη διάσημη, επίσης δικηγόρο, Virginia Goodman, εξειδικευμένη στην προετοιμασία μαρτύρων. Η Goodman, έχει μόνο δυο ώρες στη διάθεσή της και, ακολουθώντας τη μαιευτική μέθοδο του Σωκράτη, θα εκμαιεύσει από τον κατηγορούμενο όλη την αλήθεια, προκειμένου να διαμορφώσει την υπερασπιστική του γραμμή.
Ο Adrián ισχυρίζεται ότι η σχέση του με την Laura είχε τελειώσει, αλλά έλαβαν ένα εκβιαστικό τηλεφώνημα κι έτσι βρέθηκαν μαζί στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Στο ξενοδοχείο, όμως, ο Adrián έχασε τις αισθήσεις του και, όταν συνήλθε, η Laura ήταν ήδη νεκρή στο μπάνιο.
Για να γίνει, όμως, πιο σαφής ο Adrián αρχίζει να διηγείται την ιστορία τους από την αρχή. Από την ημέρα που επέστρεφαν από ένα ρομαντικό ταξίδι τους στη Βαρκελώνη κι ο Adrián, ενώ οδηγούσε μέσα στο δάσος, βγήκε από τον δρόμο για να αποφύγει ένα ελάφι, με αποτέλεσμα να πέσει επάνω σε ένα δένδρο το αυτοκίνητο που τους ακολουθούσε και ο οδηγός του να τραυματιστεί, ίσως θανάσιμα… Η Laura και ο Adrián κινούνται έτσι ώστε να καλύψουν τα ίχνη τους, μέχρι το τέλος. Τότε που θα πετάξουν το αυτοκίνητο με τον οδηγό μέσα στη λίμνη… Και τότε ένας μηχανικός αυτοκινήτων, ο Tomás, περνώντας από το σημείο, προσφέρεται να τους βοηθήσει και ρυμουλκεί το αυτοκίνητό τους στο συνεργείο του. Μαζί του πηγαίνει η Laura. Μόνο που ο Tomás αποδεικνύεται ο πατέρας του οδηγού που πριν λίγο πέταξαν στη λίμνη… Και είναι εκείνος που θα κινήσει όλες τις διαδικασίες προκειμένου να αποκαλύψει τους λόγους εξαφάνισης του γιου του…
Η αστυνομία εμπλέκεται, τα άλλοθι επινοούνται με μαεστρία, από τη δικογραφία αφαιρούνται στοιχεία, χρήματα υπεξαιρούνται, το ένα ψέμα ακολουθεί το άλλο, απειλές κι εκβιασμοί εκτοξεύονται, λεπτομέρειες και στοιχεία εξαφανίζονται και εμφανίζονται.
Και οι αποκαλύψεις είναι σαρωτικές.
Ενόσω ο αόρατος επισκέπτης παρακολουθεί από το απέναντι ξενοδοχείο…
∞
Τη μετάφραση και τη διασκευή της Λουίζας Μητσάκου, σκηνοθετεί με κινηματογραφικούς ρυθμούς η Σοφία Σπυράτου. Η Κάτια Δανδουλάκη, στον ρόλο της Virginia Goodman, υπηρετεί με ακρίβεια τον ψυχρό υπολογιστικό ρόλο της αυστηρής δικηγόρου, έχοντας δίπλα της τον Θανάση Πατριαρχέα, ως Adrián Doria, ο οποίος είναι ακριβώς αυτό που ο ρόλος του απαιτεί. Ο Χρήστος Πλαΐνης ερμηνεύει τον μηχανικό Tomás και είναι ανθρώπινος, αυθεντικός, μειλίχιος και λιτός. Μαζί τους ερμηνεύουν με επάρκεια, η Μελίνα Λεφαντζή, στον ρόλο της Laura, ο Ντίνος Σπυρόπουλος και η Χλόη Μάντζαρη.
Την κινηματογράφηση των σκηνών του δυστυχήματος μέσα στο δάσος, που προβάλλονται σε μια μεγάλη οθόνη, όπως και τις ειδήσεις που προβάλλονται σε δύο οθόνες στο πλάι της σκηνής, επιμελήθηκε ο Νίκος Σούλης και δίνουν μια διαφορετική συμπληρωματική νότα στην εξέλιξη της ιστορίας.
Με τα υπέροχα, περιστρεφόμενα, αλλά και τρισδιάστατα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη, τα κοστούμια της Λίζυς Παπάζογλου, τους φωτισμούς του Περικλή Μαθιέλλη και τη μουσική του Μιλτιάδη Παπαστάμου, η παράσταση πετυχαίνει ένα άρτιο αποτέλεσμα.
∞
Μια καλοδουλεμένη παράσταση, μυστηρίου. Ένα αστυνομικό – ψυχολογικό θρίλερ, που κρατά σε εγρήγορση τον θεατή μέχρι την τελευταία στιγμή. Αντιφάσεις, φόβος, ψέματα, δικαίωμα για την αλήθεια.
Εξάλλου, δεν μπορείς να κάνεις υποθέσεις… Άλλωστε δεν έχει κανένα νόημα, μιας η εξέλιξη είναι αναπάντεχη. Και η ανατροπή στο τελευταίο λεπτό. Κι αυτή είναι η μαγεία του κειμένου.
Περισσότερα εδώ.
Έλενα Χατζοπούλου, Ιανουάριος 2025
