Είδαμε την παράσταση ‘Nomsferatu’ στο Θέατρο Φούρνος
«Νοσφεράτου, μια συμφωνία τρόμου» είναι ο τίτλος μίας βουβής ταινίας τρόμου, γερμανικής παραγωγής του 1922, η πρώτη ταινία του γερμανικού εξπρεσιονισμού και η πρώτη ταινία που εκμεταλλεύτηκε τον θρύλο του Δράκουλα, από το ομώνυμο βιβλίου του Ιρλανδού συγγραφέα τρόμου, Bram Stoker. Έτσι, ο μύθος του Κόμη Δράκουλα των Καρπαθίων μεταφέρεται στην οθόνη από τον σκηνοθέτη Friedrich Wilhelm Murnau και τον σεναριογράφο Henrik Galeen, που μένουν στην ιστορία ως οι δημιουργοί ενός κινηματογραφικού εφιάλτη.
∞
Μουσική θρίλερ. Σχεδόν καθόλου φως, μιας και το φως ενοχλεί τα βαμπίρ.
Και ο Κόμης Όρλοκ και η ανατριχιαστική του σκιά εμφανίζονται.
«Ρουμάνος Κόμης γράμμα έστειλε πύργο για ν’ αγοράσει. Ρουμάνος Κόμης γράμμα έστειλε πύργο για ν’ αγοράσει. Ρουμ……..».
Και το μυστήριο, με τις κωμικές του εκφάνσεις μόλις ξεκίνησε. Και η σκιά σέρνεται στους δρόμους και τα τρωκτικά γεμίζουν την πόλη. Ενώ κανείς δεν γνωρίζει εάν η Μίνα, το άνθος το αμόλυντο και αντικείμενο του πόθου του Κόμη, θα μπορέσει να αλλάζει τον ρου της ιστορίας…
«Ελάτε στον κόσμο των βαμπίρ…».
∞
Ο Johnny O προσθέτει στο Nosferatu ένα m κι έτσι δημιουργεί για το θέατρο την παράσταση Nomsferatu. Μια διασκευή του μύθου, μέσα από τη δική του οπτική. Ένας κόσμος γεμάτος σκιές, ασπρόμαυρες βιντεοπροβολές, χωρίς λόγια, μόνο με την κινησιολογική γλώσσα και τη μουσική, παίζει με τη φαντασία του θεατή και του δημιουργεί την αίσθηση ότι παρακολουθεί βωβό κινηματογράφο. Επί σκηνής, μαζί με τον Johnny O, ο Γιώργος Ντούσης, η Μαρία Μπαλούτσου, η Εύη Κολιούλη, η Χριστίνα Δενδρινού και ο Αλέξης Βιδαλάκης. Το σενάριο και τη μουσική επιμελείται ο Johnny O, όπως και τη σκηνοθεσία, τις κινηματογραφικές προβολές ο Γιάννης Καραπιπερίδης, τους φωτισμούς ο Αποστολής Τσατσάκος, τα κοστούμα η Μαρία Γεωργάτου και τα σκηνικά ο Μιχάλης Ράπτης.
∞
Μια παράσταση η οποία περιγράφει μια κοινωνία μυστηρίου, γεμάτη δαίμονες και βαμπίρ, ψέματα και μυστικά, που παρουσιάζεται με τη φόρμα που χρησιμοποιεί ο βωβός κινηματογράφος (δύσκολο είδος), δίνοντας έμφαση στην έκφραση και την κίνηση. Μια μαύρη κωμωδία, όπου το θέατρο και ο κινηματογράφος συνυπάρχουν μέσα στην γοτθικού τύπου ατμόσφαιρα.
Περισσότερα εδώ.
Έλενα Χατζοπούλου, Νοέμβριος 2024
