Είδαμε την παράσταση ‘HIV’ στο Faust
Είσαι ενημερωμένος, μιας κι έχεις διαβάσει την περίληψη… Πας υποψιασμένος, μιας και πρόκειται για έργο του Θανάση Τριαρίδη… Όμως, ποτέ δεν θα είσαι αρκετά προετοιμασμένος, μιας και το αναπάντεχο καραδοκεί…
Δεν είναι μόνο τα κείμενα του Τριαρίδη… είναι και η προσέγγιση των γυναικών που τα σκηνοθετούν. Είναι η γροθιά στο στομάχι, που την τρως από μια ευαίσθητη γυναίκα. Ξυλιές στ’ αχαμνά, στον ποπό, στον νου και στο συναίσθημα.
∞
«HIV» και η ιστορία της Νιγηριανής Επίφανη Γκούντμαν. Είναι μια ιστορία που την ξέρουμε. Δεν μπορεί να μη δεν την ξέρουμε…. Ειδήσεις βλέπουμε ή γκουγκλάρουμε συνεχώς… Την πληροφορία την έχουμε… τι να την κάνουμε δεν ξέρουμε…
Επίφανη Γκούντμαν. Εργαζόμενη, δια της βίας, στο σεξ, θύμα εμπορίας ανθρώπων, διαπομπεύθηκε για «λόγους Δημόσιας Υγείας» και τελικά αυτοκτόνησε στην Αθήνα, το πρόσφατο 2012.
Εμπόριο ανθρώπων, κοινώς trafficking ή σκλαβοπάζαρο…. Και μόνο που τις προφέρεις αυτές τις λέξεις αισθάνεσαι άβολα… Συμβαίνει δίπλα μας τελικά… Εμείς όμως είμαστε προφυλαγμένοι μέσα στη γυάλα μας…
HIV… Από το μακρινό ’80, τότε που φοβόμασταν και τον αέρα που αναπνέαμε, μέχρι το «ιασμένο» σήμερα…
Ένας συναρπαστικός, διαφορετικός, μονόλογος, με την εξαιρετική ερμηνεία της Βασιλικής Κυπραίου. Και έπειτα, μια πολλή ενδιαφέρουσα συζήτηση με τους συντελεστές της παράστασης και τους καλεσμένους τους, ακτιβιστές κυρίως, οι οποίοι χωρίς να ωραιοποιούν καταστάσεις, μιλούν για την εργασία στο σεξ, την κακοποίηση κυρίως των γυναικών, για τη βίαια αρπαγή των κοριτσιών από τα χωριά της Αφρικής, τον ιό HIV, το trafficking….
∞
Θανάση Τριαρίδη, Έλενα Σωκράτους, Βασιλική Κυπραίου, μέσα από τη ματιά σας μάθαμε πολλά… Μας θυμίσατε ότι όλοι έχουμε την ίδια καρδιά… Και οι λευκοί και οι μαύροι και οι κίτρινοι και οι κόκκινοι… κι όταν η αγάπη ποτέ δεν είναι αρκετή για εμάς τους προφυλαγμένους, φαντάσου πόσο έλλειψη έχουν οι ξεριζωμένοι…
Την επόμενη φορά, σε έργο του Τριαρίδη, να θυμηθώ να μην αφεθώ στη χαλάρωση της αρχής… Έτσι κάνει… Σε χαλαρώνει, σε κάνει να νιώσεις οικεία, άνετα, μέχρι και αστεία θα σου πει και εκεί που είσαι σαν ζυμαράκι στα χέρια του, σου τις «ρίχνει» χωρίς έλεος…
Έλενα Χατζοπούλου, Σεπτέμβριος 2019
2012, μια “σκονισμένη” διάταξη υγιειονομικού ενδιαφέροντος, ξεθάβεται και επανέρχεται ως νόμος του κράτους, με προφανή κίνητρα και σκοπούς… Οι “νοικοκυραίοι”, οι καθωσπρέπει πολίτες, που έτυχε και μολύνθηκαν με αρρώστιες που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή (από απλές μέχρι HIV), “έπρεπε” να μάθουν ποιες ήταν οι ιερόδουλες που “ευθύνονται”, για ό,τι τους συνέβη. Σε μια πρωτοφανούς αγριότητας επίδειξη “ηθικής”, στα δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων παρουσιάζονται φωτογραφίες και ονόματα γυναικών, που έχουν συλληφθεί, με βάση την επίμαχη διάταξη. Στα μετέπειτα χρόνια, η δίωξη αυτή, για έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, κατέπεσε στα δικαστήρια της χώρας. Για κάποιες από αυτες δεν υπήρξε ποτέ αυτή η ευκαιρία, γιατί δεν έζησαν μέχρι τότε…..
Την ιστορία μιας Νιγηριανής κοπέλας, της μόνης Αφρικανής από τις συλληφθείσες, παίρνει ως έναυσμα ο Θανάσης Τριαρίδης και γράφει ένα κείμενο, που δεν κουνάει σε κανέναν το δάχτυλο, ούτε ψάχνει να βρει τους ενόχους. Σου υπενθυμίζει πως σε αυτήν την ιστορία ήσουν θεατής και δεν ένωσες τη φωνή σου με εκείνους που δεν τους “έκατσε” καλά όλο αυτό, παρά, χωμένος στον μαλακό σου καναπέ, παρακολουθούσες ως συνήθως ό,τι σου πούλησαν. Ξέρεις ότι σε 3 μέρες, θα έχεις βγει απο την επήρεια και θα επιστρέψεις στην κανονικότητα, αλλά για όσο κρατάει η παράσταση, θα σου πει αλήθειες και, αν είσαι περισσότερο της νόρμας ευαίσθητος, μπορεί να νιώσεις ως και αυτουργός.
Το σενάριο ότι μπορεί να σκεφτείς, για το αν οι άνθρωποι-θύματα trafficking, είναι σωστό να αντιμετωπίζονται ως προϊόντα-υπηρεσίες και ως απορίμματα, όταν τελειώνει η “χρησιμότητά” τους, είναι πιθανό· επίσης, να αναρωτηθείς τι είδους όντα έχουν αυτές τις ανάγκες και δημιουργούν έτσι τη ζήτηση. Μιλώντας με την Έλενα μετά την παράσταση, έψαχνα το υλικό που είναι φτιαγμένοι οι “πελάτες” αυτών των κοριτσιών, που όλοι μας ψιλογνωρίζουμε τις αιματοβαμμένες ιστορίες τους, γιατί το προφανές που σου έρχεται άμεσα στο μυαλό, μου φαίνεται πολύ ακριβό για όλους αυτούς. Στον μονόλογό μου που κατέληξε στην ευθύνη της οικογένειας και της παιδείας συνολικά, πήρα μια απάντηση που δεν περίμενα… “έχουμε γεννηθεί στον λάθος πλανήτη….”. Δεν το βρήκα παρήγορο, μάλλον θλιβερό ως διαπίστωση, γιατί δεν μπορώ να ελπίζω στη μετοίκηση σε ένα άλλο πιο ταιριαστό σε μας περιβάλλον, με τα μέχρι σήμερα δεδομένα.
Συγκλονιστική παράσταση, που είναι πολύ σημαντική για έναν ακόμη λόγο – δεν φωνάζει καθόλου αυτά που θέλει να πει, αλλά στα δίνει γλυκά γλυκά και στον βαθμό που μέχρι να ξεβολευτείς, το ψιλοευχαριστιέσαι! Σου διαχέει πληροφορία, μέσα από τη θεματολογία της για αρκετά άλλα θέματα, πέραν της κεντρικής ιδέας, βάζοντας τον υποψιασμένο θεατή στην πρίζα για κανένα δεκαήμερο μετά, να ψάχνει απαντήσεις. Ωραία σκηνοθεσία, άμεση και πολύ εκφραστική η πρωταγωνίστρια. Στην πρώτη μου θεατρική έξοδο για φέτος, βγήκα από την αίθουσα περισσότερο γεμάτος από όσο προσδοκούσα.
Theodore a.k.a. Evil Chef, Σεπτέμβριος 2019
Περισσότερα εδώ.
