Sin Radio Listen, don't just hear!
Βασίλης Δελέγκος, ένα όνομα μια ιστορία!
Απίστευτα δημοφιλής και περιζήτητος μια εποχή, από όλους τους τηλεοπτικούς παραγωγούς, πληρώνει πλέον το τίμημα της ειλικρίνειάς του. Κουρασμένος από την υποκρισία και τους ανθρώπους των σειρών, έχει αποφασίσει να αφιερωθεί αποκλειστικά στο θέατρο. Όμως, κι εκει δεν του πηγαίνουν πολύ καλά τα πράγματα, καθώς, λόγω των όσων έχει πει πρότερα, δύσκολα τον προτιμούν οι θεατρικοί παραγωγοί… Ευτυχώς για τον ίδιο φέτος, προέκυψε μια αντικατάσταση, σε μια μεγάλη παραγωγή και ξαφνικά βρέθηκε πάλι πρωταγωνιστής!
Το κοινό, όμως, δεν έχει και την καλύτερη άποψη για την εν λόγω δουλειά και η επιχειρηματίας ζητάει από ένα δημοφιλές περιοδικό να φιλοξενήσει ένα αφιέρωμα για το έργο. Ο αρχισυντάκτης, που δεν πολυψήνεται με το αφιέρωμα, αναθέτει στη νεαρή δημοσιογράφο, Μαίρη Λαζαρίδου, να φέρει εις πέρας αυτήν την αποστολή. Η κοπέλα, που είχε ως παιδικό όνειρο τη δημοσιογραφία, δέχεται με χαρά να το κάνει, παραβλέποντας την παροιμιώδη ανοργανωσιά της, που της έχει δημιουργήσει κατά καιρούς διάφορα προβλήματα.
Η συνάντησή της με τον Δελέγκο ξεκινάει επεισοδιακά, βελτιώνεται στη διάρκεια και, μέχρι τη δημοσίευση του αφιερώματος, καταλήγει σε τραγωδία! Αιτία είναι η αποστολή στο περιοδικό, των κομματιών, που έχουν ειπωθεί σε πιο φιλικό-προσωπικό επίπεδο και δεν ήταν φυσικά δημοσιεύσιμα, τα οποία ο αρχισυντάκτης και αναπαράγει, γνωρίζοντας τι κίνηση, μαζί με κέρδη, θα φέρει αυτό.
Ο ηθοποιός, κατόπιν τούτου, απολύεται, οι μηνύσεις απ’ όσους θεωρούν ότι προσβλήθηκαν από τα λεγόμενά του πέφτουν βροχή και η δημοσιογράφος, σε μια κρίση ηθικής, δεν αποδέχεται τη δόξα που απολαμβάνει, μετά τον σάλο που έχει δημιουργηθεί, και εγκαταλείπει το περιοδικό. Αποφασίζει να ξαναμιλήσει με τον Βασίλη και να του υποσχεθεί ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τον βοηθήσει να ορθοποδήσει. Αυτός δέχεται και, από αυτό το σημείο, ξεκινάει ένα γαϊτάνακι λάθος αποφάσεων!
Η Μαίρη, που δεν λέγεται Λαζαρίδου, είναι γόνος μιας μαφιόζικης οικογένειας και, επειδή δεν άντεχε αυτήν τη ζωή, αποφάσισε να γίνει δημοσιογράφος, αλλάζοντας και επώνυμο. Μοιραία, αφού δεν έχει πού αλλού να στραφεί για βοήθεια, επισκέπτεται τους συγγενείς της, οι οποίοι χαίρονται για την επαναφορά της, όμως δέχονται να τη βοηθήσουν υπό όρους, μέχρι να πειστούν ότι είναι πραγματική η επιστροφή της. Κάπως έτσι, ξανασυναντιέται με τον υπερκινητικό και “υπερκαμμένο” ξάδερφό της, που έχει πια τα κουμάντα στην “οικογενειακή επιχείρηση” και αυτός σκέφτεται ένα θεότρελο σχέδιο για να την εξυπηρετήσει και εκείνη, χωρίς να το καλοσκεφτεί, δέχεται.
Για να τα καταφέρει, όμως, χρειάζεται και βοήθεια, οπότε βάζει στο κόλπο και τον Βασίλη, που είναι αντικειμενικά ο πλέον ακατάλληλος για τέτοιες δουλειές… Στη διάρκεια των προετοιμασιών για τη “δουλειά”, οι δυο τους μοιράζονται ιστορίες και αναμνήσεις και διαπιστώνουν πως, παρά τις διαφορετικές ζωές τους, ταιριάζουν. Τα πράγματα, όπως είναι αναμενόμενο, πάνε εντελώς λάθος και οι δυο τους καταλήγουν σε σωφρονιστικά ιδρύματα, αλλά έτσι θα αφήσει η οικογένεια τους δικούς της ανθρώπους;
Ο Ανάργυρος Βαζαίος γράφει, σκηνοθετεί και παίζει σε μια κωμωδία, που κάνει τον θεατή να περνάει πολύ καλά. Οι διάλογοι αγγίζουν, πολλές φορές, τα όρια του σουρρεαλισμού, καθώς παρουσιάζεται η απόλυτα φαιδρή συνθήκη καταστάσεων, ακόμη και των πιο σοβαρών, κάτι που σου φέρνει αυτόματα γέλιο. Οι σκηνές με την οικογένεια της Μαιρούλας, θείος και ξάδερφος, είναι φοβερές – ειδικά στο κομμάτι με τον ξάδερφο, φτιάξαμε καινούργιο στομάχι από το γέλιο!
Το κείμενο σηκώνει πολύ αυτοσχεδιασμό και “ενέσεις” από την επικαιρότητα, κάτι που συνέβη, όταν είδαμε εμείς την παράσταση, και αυτό ήταν ένα επιπλέον στοιχείο που μας έκανε να γελάσουμε.
Η Έφη Κιούκη δείχνει να διασκεδάζει πραγματικά την ώρα που παίζει και έτσι οι ερμηνείες, από ένα σημείο και μετά, σε κάνουν να ξεχνάς ότι παρακολουθείς θέατρο, αλλά έχεις την αίσθηση ότι “κατασκοπεύεις” τους δύο απίθανους γείτονές σου, που πηγαίνουν από τη μια παλαβομάρα στην άλλη, ενώ ταυτόχρονα σκέφτεσαι “μα είναι δυνατόν όλοι οι μουρλοί πάντα δίπλα μας να έρχονται να μείνουν;” (οκ, εσύ μπορεί να μην το σκέφτεσαι έτσι ακριβώς, αλλά εμείς που έχουμε ιστορικό από απίθανους γείτονες, έτσι νιώσαμε!).
Ευτράπελα, παρεξηγήσεις, ανεκδιήγητοι ήρωες, που δεν μπορούν να πάρουν μια σωστή απόφαση, και μια γλώσσα καθημερινή, χωρίς βρισιές και τσιτάτα, τα βασικά στοιχεία της παράστασης. Σημαντικό το γεγονός πως δεν υπάρχει πουθενά στο κείμενο κάτι που να σχολιάζει ανθρώπους ή συνθήκες “διαφορετικοτήτας”, που συνήθως η “διακωμώδησή” τους προσφέρει εύκολο γέλιο για μια μερίδα θεατών (έλα, μη μου πέφτεις από το συννεφάκι, που δεν τα γνωρίζεις αυτά…).
Δύο σούπερ ερμηνευτές, που τα δίνουν όλα για 75 λεπτά· ειδικά ο Ανάργυρος Βαζαίος πρέπει να χάνει 3 κιλά ιδρώτα, χαλαρά, σε κάθε παρασταση!
Αν είναι μια παράσταση για όλους, θα σου απαντήσω ειλικρινά, πως όχι. Δεν είναι στο πνεύμα της απόλυτης κορεκτίλας, που σκεπάζει σαν πέπλο τις ζωές μας, οπότε οι θιασώτες της θα βρουν να πουν πάλι τα δικά τους· καλύτερα ας επιλέξουν κάτι πιο κοντά στα γράδα τους.
Είναι το καλύτερο κείμενο που έχει υπάρξει σε κωμωδία; Βεβαίως και όχι, αλλά είναι τόσο καλοί οι δύο επί σκηνής, που δεν σε ενοχλεί και στην τελική πήγες να δεις κάτι να γελάσεις, να γεμίσεις με ευχάριστο τρόπο το απόγευμα του Σαββάτου σου και να ξεφύγεις από τη μιζέρια και τον θυμό, που σου έχει γεμίσει όλους τους πόρους, απ’ όσα ζεις καθημερινά.
Εμείς πήγαμε συνειδητοποιημένοι για όλα τα παραπάνω και αυτό που είδαμε ήταν ανώτερο από τις προσδοκίες μας. Γελάσαμε πάρα πολύ, είχαμε να θυμόμαστε και να σχολιάζουμε μετά που γυρίσαμε στο σπίτι μας (ναι, υπάρχουμε και εμείς που δεν μας παίρνει να βγούμε Σαββατόβραδο για “διασκέδαση”) και “αποσυμπιεστήκαμε” απόλυτα από όλη τη βλακεία των καθωσπρέπει στις δουλειές μας, που τρωμε κάθε βδομάδα στη μάπα, και, για λόγους ευπρέπειας, δεν γελάμε μαζί τους (τώρα που το σκέφτομαι ξανά, αν ο Ανάργυρος Βαζαίος μπορούσε να βρεθεί ως μύγα εκεί και να γράψει σε έργο μια μέρα μας, σίγουρα θα είχε ακόμη μια επιτυχημένη κωμωδία στο βιογραφικό του).
Να είναι καλά τα δυο παιδιά, που μας έφτιαξαν τόσο πολύ τη διάθεση και το Σαββατοκύριακο!
Περισσότερα εδώ.
Θοδωρής Κ., Φεβρουάριος 2025
Written by: Sin Radio
©2025 Sin Radio | made with ♥ and ♫ by dinatzv