play_arrow

keyboard_arrow_right

Listeners:

Top listeners:

skip_previous skip_next
00:00 00:00
chevron_left
volume_up
  • play_arrow

    Sin Radio Listen, don't just hear!

ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ

Είδαμε την παράσταση ‘Απολυμένη’ στο Θέατρο Αλκμήνη

today24 Απριλίου, 2024

Φόντο
share close

Σε έχουν απολύσει ποτέ από δουλειά;

Εμένα, στα τόσα χρόνια εργασίας-καριέρας, δύο φορές. Και τις δύο φορές δεν με ενόχλησε, το αντίθετο μάλιστα, με βοήθησε να γλιτώσω από τοξικά περιβάλλοντα, που έμενα μόνο για τα χρήματα (δεν ντρέπομαι γι’αυτό – μσούσα την εκεί εργασία μου, αλλα πληρωνόμουν πάρα πολύ καλά, οπότε μόνο αν με απέλυαν, όπως και έγινε, θα έφευγα).

Στη δεύτερη χρονικά απόλυση, εκδιώχθηκα γιατί, κατά τα δέοντα της τότε εποχής, δεν δέχτηκα τη μείωση κατά 30%, με τον όρο να υπογράφω για αποδοχές μειωμένες 20% – στο ερώτημά μου ποιος θα μου καλύπτει αυτό το 10% που ποτέ δεν θα λαμβάνω, η απάντηση ήταν, πέρνα απο το λογοστήριο… ναι, όλα τα υπόλοιπα πρόβατα εκεί μέσα, το υπέγραψαν!

Στην πρώτη δε, που συνέβη σε νεαρή σχετικά ηλικία, την περίοδο που βρισκόμουν σπουδαστής στη σχολή μου και παράλληλα εργαζόμουν, απολύθηκα γιατί οι σπουδές μου, λέει, αναστάτωναν το πρόγραμμα των υπολοίπων συναδέλφων, αφού έπρεπε να καλύπτουν τις βάρδιες μου, όταν είχα μαθήματα – κάτι που για έναν ολόκληρο χρόνο δεν τους ενόχλησε, αλλά δημιούργησε πρόβλημα το καλοκαίρι, που δεν υπήρχαν μαθήματα! Ο αληθινός λόγος ήταν η συμπάθεια που έδειχνε σε μένα η εργοδοσία και τα σχόλιά της πως μια μέρα θα έφτανα ψηλά στην ιεραρχία της εταιρείας, οπότε φρόντισαν να με δυσφημίσουν, να μου σκάψουν τον λάκο και τελικά να με διώξουν. Σε όλο αυτό που το έβλεπα να εξελίσσεται, μια ομάδα συναδέλφων μού εκδήλωνε καθημερινά την υποστήριξή της και διαβεβαίωνε πως, αν τεθεί ποτέ θέμα, θα με υπερασπιστεί.

Ξέρεις πόσοι το έκαναν τη μέρα που μου ανακοίνωσαν να περάσω να υπογράψω την απόλυση; Κανείς.
Ξέρεις πόσοι πήραν ένα τηλέφωνο τις επόμενες μέρες, να πουν μια καλή κουβέντα; Κανείς.
Τέλος, πόσοι άραγε ενδιαφέρθηκαν πώς τα βγάζω πέρα, χωρίς κανένα εισόδημα; Την ξέρεις την απάντηση… ΚΑΝΕΙΣ!

Κάπως έτσι, βρήκα και τη Μαριέττα… μόνη, άφραγκη και με μια τεράστια απορία για το τι πήγε στραβά…
Ποια είναι η Μαριέττα;

Η Μαριέττα είναι μια γυναίκα που γνωρίζει όλη η πόλη, μάλλον, πιο σωστά, όλη η κοσμική Αθήνα. Η στήλη της “Η Μαριέττα πάει παντού” είναι αυτή που συζητιέται περισσότερο από όλο το υπόλοιπο περιεχόμενο του περιοδικού που τη φιλοξενεί.

Επώνυμες κυρίες και πρόσωπα της εγχώριας showbiz, παρακαλάνε για να παραβρεθεί στις εκδηλώσεις τους και τρέμουν μήπως φορέσουν κάτι λάθος και γίνουν αντικείμενο σχολιασμού, στη στήλη της ή, ακόμη χειρότερα, να θεωρήσει η Μαριέττα πως είναι εντελώς ανάξιοι αναφοράς.

Όλο αυτό φέρνει κύματα δώρων από ό,τι μπορείς να φανταστείς στην κοσμικογράφο, από αυτό τον συρφετό και η ίδια το διασκεδάζει απίστευτα, σε σημείο που χαρίζει στη γειτονιά και σε φίλους και γνωστούς, ό,τι έχει διπλό ή τριπλό ή απλά δεν της αρέσει.

Όλοι την αγαπάνε, όλοι τη θέλουν φίλη τους, όλοι έχουν μια καλή κουβέντα για αυτήν… χθες.

Γιατί, στο τώρα, η Μαριέττα βρίσκεται στο 5ο μήνα ανεργίας, ζει με τα 300 ευρώ του επιδόματος, που τελειώνουν το πρώτο δεκαήμερο και έχει ανοίξει πληγές και υποχρεώσεις με όποιον μιλάει ελληνικά. Τηλέφωνο κομμένο, ηλεκτρικό προσεχώς θα διακοπεί, νοίκι χρωστάει 4 μήνες, ψυγείο άδειο και πίνει, για να ξεγελάσει το στομάχι της, μόνο νερό.

Οι πλούσιες “φίλες” είναι άφαντες και ψεύτικα ήταν τα λόγια τους πως θα μποϋκοτάριζαν την αντικαταστάστριά της στο περιοδικό. Την αποδέχτηκαν μια χαρά και την ενθρόνισαν “βασίλισσα” στη θέση της.

Κι εκείνη; Έμεινε με τα μυστικά τους κι όλα τα άπλυτα των οίκων τους, και όχι μόνο, που, αν ανοίξει το στόμα της και μιλήσει, το τι χρήμα έχει να πέσει στα πόδια της, μην το συζητάς! Αλλά αυτή εκεί, βράχος! Εχέμυθη και πιστή μέχρι τέλους.

Αυτά σκέφτεται μεγαλόφωνως, μέσα στο μισοάδειο διαμέρισμά της – έχει πουλήσει ό,τι πουλιόταν, για λίγα ευρώ, και τα λιγοστά “τρόπαια” της αλλοτινής δοξας, βρίσκονται στριμωγμένα σε μια βαλίτσα. Τα ρούχα που της ζήλευαν όλοι, έχουν αντικατασταθεί από κάποια που δεν θα τολμόυσε καν κάποτε να κοιτάξει, ενώ λέξεις όπως περιποίηση και μακιγιάζ, μοιάζουν μακρινή πονεμένη ανάμνηση.

Ναι, πολύ πονεμένη, γιατί τη μια φορά που η ζωή είπε να της χαμογελάσει, στέλνοντας στον διάβα της έναν ωραίο τύπο, που την είδε στην τωρινή της κατάσταση στο σουπερμάρκετ και την πρόσεξε, η ίδια σκέφτηκε πως μια “μεταμόρφωση” στο άτομο των κοσμικών συγκεντρώσεων θα της έδινε πόντους… όνειρο ήταν και πάει κι αυτός.

Ευτυχώς που, μέσα σε όλη αυτήν την καταστροφή, γνώρισε και έναν καλό άνθρωπο, τη Σάσα, που την αγαπάει γι’αυτό που πραγματικά είναι και θα τη βοήθησει να καταλάβει πως ξόδεψε τον καιρό της άσκοπα και το μόνο που κέρδισε ήταν μοναξιά.

Αυτή η καλή νέα φίλη και η δικαιοσύνη της φύσης, που δεν αντέχει το κακό, θα τη βοηθήσουν με μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή – είναι στο χέρι της, τώρα που γνωρίζει, να μην ξανακάνει τα ίδια λάθη!

Τρίτο έργο που παρακολουθώ από την πένα του Αντώνη Τσιπιανίτη Αθερινού (‘Η πόρνη από πάνω’ και ‘Η καθαρίστρια’, τα δύο άλλα) στη ζωή μου. Κοινός τόπος όλων, η αλήθεια των ηρωίδων και το πόσο φρέσκα είναι τα κείμενα, ανεξαρτήτως χρονολογίας. Ένα κοινό στοιχείο όλων είναι πως οι χαρακτήρες, αφού περάσουν τα “βασανιστήριά” τους, θα πάρουν μια ακόμη ευκαιρία, για να δείξουν πως κάτι έμαθαν από όλα αυτά.

Η Απολυμένη είναι ένα θαυμάσιο κείμενο, πολύ αληθινό και μια σύγκρουση αυταπάτης – πραγματικότητας. Η ηρωίδα, ερμηνευμένη καταπληκτικά από τη Βάσω Γουλιελμάκη, προσγειώνεται ανώμαλα, μετά την πτώση από το “ροζ συννεφάκι”, και, μέσα από μια επώδυνη διαδρομή, επαναπροσδιορίζει τι αξίζει και τι όχι. Δοκιμάζεται από τον πειρασμό και βρίσκεται στο παρά ένα να ενδώσει, αλλά η ηθική της, που ποτέ δεν έχασε, την προστατεύει.

Σκηνοθετικά, όλη η ιστορία ελοχεύει τον κίνδυνο να γίνει πολύ μελό ή να αποκτήσει ροπή προς την καρικατούρα. Ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος και ο Γιώργης Κοντοπόδης είδαν την πεπονόφλουδα και δεν την πάτησαν, προσεγγίζοντας με πολύ προσοχή το κείμενο και επιλέγοντας να μην ακολουθήσουν κανένα “τέχνασμα”, αλλά να κρατήσουν όλο το συναίσθημα της γραφής και, με αυτήν την ειλικρίνεια, να φτιάξουν μια παράσταση που “μιλάει” σε κάθε θεατή.

Δούλεψαν με την ηθοποιό τους πολύ, κατά πως δείχνει, για να πετύχουν τις ισορροπίες που απαιτούνταν ανάμεσα στις αντιθέσεις της ηρωίδας – δεν είναι εύκολη η μετάβαση από μια ναρκισσίστρια, εγωπαθή, καλοζωισμένη, αλλα ταυτόχρονα πολύ μόνη και άδεια, σε μια γυναίκα που αντιλαμβάνεται τα λάθη της, τα παραδέχεται και γνωρίζει πως, σε μια πιθανή ευκαιρία, δεν πρέπει να τα επαναλάβει.

Η Μαριέττα της Βάσως Γουλιελμάκη είναι ειλικρινής, αληθινή και προπάντων ανθρώπινη και αυτό πιστεύω πως είναι το μυστικό, μαζί με το κείμενο, που αυτή η παράσταση σε συγκινεί τόσο βαθιά με τη θέασή της, καθώς νιώθεις ότι αυτή τη γυναίκα κάπου την έχεις συναντήσει και σου βγάζει αυτό το “μητρικό” συναίσθημα, να την κάνεις μια αγκαλιά και να της πεις “μη σκας, θα φτιάξουν και για σένα τα πράγματα”.

Όμορφο το σκηνικό και μέσα στο πνεύμα του έργου, πολύ επιτυχημένες οι μουσικές που επιλέχτηκαν, για να ντύσουν στιγμές της παράστασης, και πολύ λειτουργικός ο φωτισμός, που έμοιαζε να ταιριάζει κάθε φορά με την ψυχοσύνθεση της απολυμένης ηρωίδας.

Η Απολυμένη είναι μια πολύ καλοδουλέμενη παράσταση, που πετυχαίνει, πέραν του να σε ψυχαγωγήσει για 90′, να σε γεμίσει και με αισιοδοξία και να σου πει πως κάποιες φορές στα απλά πράγματα, όπως ένα χαμόγελο, “κρύβονται” πολύ σπουδαιότερα από εκείνα που υπάρχουν σε ένα ακριβό ρούχο. Μια παράσταση για τη θετικότητα που πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις, γιατί η ζωή, ό,τι και να μας συμβεί, δεν σταματάει ποτέ και δεν ξέρεις ποια στιγμή θα σου ξαναδώσει μια ευκαιρία.

Να πάτε να τη δείτε οπωσδήποτε!

Περισσότερα εδώ.

Θοδωρής Κ., Απρίλιος 2024

Written by: Sin Radio

Sin Radio