ΗΡΩ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ – ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΟΛΗ

Τι κάνει μια πόλη <<ασφαλή>> για τους κατοίκους της; Τι άλλο από τα δίκτυα: τα δίκτυα των θεσμών, τα δίκτυα των συγγενικών προσώπων… Τα << δίκτυα-δίχτυα>> που εγγυώνται σε όλους εμάς τους ανασφαλείς ότι η οδύνη, αυτή που προκαλούμε στον εαυτό μας και στους άλλους, παραμένει ο πιο σίγουρος τρόπος για να εξακολουθούμε να νομίζουμε πως <<υπάρχουμε>>. Επειδή ο δρόμος προς την προσωπική αλήθεια και ελευθερία προϋποθέτει το βίωμα της καταγωγικής μας ανασφάλειας και της συμφιλίωσης μαζί της. Την πρώτιστη προϋπόθεση για μια αυθεντική δικτύωση με τον άλλο. Για την άλλη πόλη, την ακόμη ανεύρετη, που αιώνες τώρα προετοιμάζουν οι ευαίσθητοι, οι πληγωμένοι, οι ανυπεράσπιστοι και οι ηττημένοι.

Η Ηρώ Νικοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει κάνει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Έχει δημοσιεύσει τρεις ποιητικές συλλογές: “Ο μύθος του οδοιπόρου” (Αθήνα, 1986), “Χειμερινοί μορφασμοί” (Αθήνα, 1993), “Ανέμου” (Πλανόδιον, 1999), ένα πεζογράφημα, “Σαν σε καθρέφτη” (Μεταίχμιο, 2003), και τη συλλογή διηγημάτων “Ομελέτα με μανιτάρια” (Νεφέλη, 2007). Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά “Νέα Εστία”, “Πλανόδιον”, “Εμβόλιμον”, “Ελίτροχος”, “Ευθύνη”, “Παρέμβαση”, “Οδός Πανός”, “Δυτικές Ινδίες”, “Ύλαντρον”, “Οροπέδιο”, κ.ά.