ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΦΟΥΑΓΙΕ : Η αδερφή μου του Σταύρου Ζουμπουλάκη / Για 6 μόνο παραστάσεις

Για 6 μόνο παραστάσεις
18,19,26/12 και 2,15,16/1/24

Η αδερφή μου
του Σταύρου Ζουμπουλάκη

Σκηνοθεσία Περικλής Μουστάκης
με τους Δώρα Στυλιανέση και Άλκη Ζούπα

Η παράσταση παίχτηκε το 2019-2020 στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου στην Φιλελλήλων, το 2021 στο θέατρο bios στην Πειραιώς, σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας στην Καβάλα και το 2022 στον Άγιο Νικόλαο Ραφήνας.

Η προπώληση άνοιξε https://www.more.com/theater/i-aderfi-mou-tou-staurou-zoumpoulaki/

Ειδική προσφορά έως 10/12 με τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ

«Όποιος έχει αγόγγυστα σκατοσκουπίσει άρρωστο είναι μείζων όλων των τιτάνων της θεολογίας. Γνώρισα στη ζωή μου σπουδαίους ανθρώπους, συγγραφείς, φιλοσόφους, επιστήμονες, ορισμένοι – οι λιγότεροι – μου έγιναν συμπαθείς, περνάω καλά στη συντροφιά τους. Ξέρω να αξιολογώ τα έργα τους και να τα τιμώ όταν αξίζουν, η ηθική όμως εκτίμησή μου πηγαίνει μόνο, αποκλειστικά και μόνο, σε όσους στάθηκαν δίπλα σε βαριά και ανίατα άρρωστους και τους φρόντισαν δίχως κανένα γογγυσμό, με αγάπη και αφοσίωση».

Μέσα από την επιληψία της αδερφής του, που σφράγισε τη ζωή της και, με έναν άλλο τρόπο, και τη δική του, ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, θέλησε να μας μιλήσει για την αρρώστια, τον πόνο, τη χαρά, την πίστη και πάνω από όλα για την καλοσύνη και την αγάπη. Ένα κείμενο τελικά παρηγορητικό.

Ο συγγραφέας, μας χαρίζει ένα άκρως εξομολογητικό και βαθιά προσωπικό αφήγημα, το οποίο μέσα από συνομιλίες με την Βέιλ, τον Λεβινάς και τον Καμύ, φτάνει σε μας ως ένα μείζον θεολογικό σχόλιο, μια υπαρξιακή και ταυτόχρονα οικουμενική διερώτηση πάνω στο ζήτημα της αγάπης, της πίστης, αλλά και της αρρώστιας.
Η αφοπλιστική, εξομολογητική απλότητα της αφήγησης του Ζουμπουλάκη, τρυπάει σαν βέλος το κέντρο της καρδιάς και προκαλεί εσωτερικό ρίγος, οδηγώντας τελικά στη λύτρωση.

Σημείωμα συγγραφέα Σταύρου Ζουμπουλάκη

Η αδερφή μου, η αρρώστια της και η σχέση μου μαζί της καθόρισαν τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα, που κρίνω, ιεραρχώ, αξιολογώ. Ο Καμύ μας είπε ότι το κυριότερο, το μόνο, φιλοσοφικό ζήτημα είναι το ζήτημα της αυτοκτονίας, γιατί θέτει το ερώτημα της αξίας ή της απαξίας της ζωής. Η ιστορία της αδερφής μου με οδήγησε από τα εφηβικά μου χρόνια να θεωρώ ότι το κύριο φιλοσοφικό ερώτημα είναι η αρρώστια. Η αρρώστια θέτει, με τον οξύτερο τρόπο, το ζήτημα του νοήματος της ζωής, του Θεού, της σχέσης με τους άλλους, της ευδαιμονίας, της χαράς. Δεν πιστεύω διόλου σε όλη αυτή τη μεταφυσική του πόνου ούτε στην εξαγνιστική λειτουργία του, πιστεύω μόνο ότι όποιος δεν έχει πονέσει θα γίνει μοιραία ένας ρηχός και λίγο ως πολύ ανόητος άνθρωπος. Αλλά πάλι όποιος δεν έχει γευτεί τη χαρά είναι ένας άρρωστος άνθρωπος, που μπορεί εύκολα να γίνει φθονερός, χαιρέκακος και μνησίκακος. Αυτά τα εγκώμια του πόνου τα κάνουν άνθρωποι που μάλλον δεν έχουν πονέσει όσο λένε. Η αρρώστια, η δική σου και των άλλων, σε οδηγεί να εκτιμάς την αξία των πιο κοινών και καθημερινών πραγμάτων της ζωής και ταυτόχρονα να σχετικοποιείς, χωρίς να μηδενίζεις, τη σημασία άλλων, που θεωρούνται σημαντικά.

Κείμενο: Σταύρος Ζουμπουλάκης
Σκηνοθεσία-σύλληψη: Περικλής Μουστάκης
Επιμέλεια σκηνικού χώρου-κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική επιμέλεια: Φραγκίσκη Μουστάκη
Βοηθός  σκηνοθέτη: Ματθίλδη Τούμπουρου
Φωτογραφίες: Σοφία Μανώλη- Γιάννης Πρίφτης
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Άσκηση
Παίζουν: Δώρα Στυλιανέση & Άλκης Ζούπας

Ώρα έναρξης 20.30
Διάρκεια 60’

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηρώων Πολυτεχνείου 32, 185 35 Πειραιάς, τηλ.: 210 4143300
e-mail:info@dithepi.gr
www.dithepi.gr