Δεσποινίς Τζούλια – 3ος χρόνος
Η δεσποινίς Τζούλια περνά ένα βράδυ μαζί με τον υπηρέτη της, ο οποίος είναι αρραβωνιασμένος με την μαγείρισσα της. Η ελεύθερη πτώση στο κενό φαντάζει δελεαστική χωρίς να μαρτυρά πως στάζει αίμα. Η απόσταση από το πριν, το τώρα και το μετά εκμηδενίζεται μέσα στον πυρετό της στιγμής η οποία δεν συγχωρεί και δεν υπόσχεται ομαλή επαναφορά.
Σκηνοθεσία | Επιμέλεια Κίνησης | Σχεδιασμός Φωτισμών: Βάσια Βασιλείου
Μετάφραση: Πέλος Κατσέλης, εκδόσεις Δωδώνη
Πρωτότυπη Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης
Φωτογραφίες: Σπύρος Στελιανέσης
Ερμηνεύουν: Βάσια Βασιλείου | Γιάννης Τσούκας | Εύστα Σαχλά
Πρώτη παράσταση Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2025 στις 20:30.
Μέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Κυριακή στις 18:30 και Δευτέρα στις 20:30.
Καφεθέατρο, Κοδριγκτώνος 2, Αθήνα.
Εισιτήρια: 15€ (γενική είσοδος) | 12€ (προπώληση-μειωμένο)
Προπώληση εισιτηρίων: bit.ly/3EhblIF και στο ταμείο του θεάτρου.
Πληροφορίες – κρατήσεις: 698 730 1619.
Σχόλιο της σκηνοθέτιδας:
Το βρώμικο μυστικό της ανθρώπινης φύσης είναι ότι βρίσκεται υποδουλωμένη στις έμφυτες επιθυμίες της, που συνήθως είναι ανεπιθύμητες, και δε χωράνε στην πραγματικότητα της. Αν υποθέσουμε για μια στιγμή ότι ο άνθρωπος υποκύπτει σε κάποιες από αυτές, ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι μεγάλος. Η τολμηρή ή απλώς επιπόλαιη επιλογή της απαλλαγής από τον ίδιο τον εαυτό με αφορμή τη στεγνή ικανοποίηση κάποιου νεογέννητου ονείρου ,είναι η γέφυρα που οδηγεί την ύπαρξη στην πιο σκοτεινή της πλευρά. Η ελεύθερη πτώση στο κενό φαντάζει δελεαστική χωρίς να μαρτυράει πως στάζει αίμα. Η απόσταση από το πριν, το τώρα και το μετά εκμηδενίζεται μέσα στον πυρετό της στιγμής η οποία δεν συγχαρεί και δεν υπόσχεται ομαλή επαναφορά.
Ευλόγως μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος/α, για ποιο λόγο να παρακολουθήσει ένα έργο το οποίο έχει ανέβει στις θεατρικές σκηνές πολλές φορές. Η απάντηση είναι απλή μα διόλου απλοϊκή. Όταν έχει κανείς την τύχη να καταπιαστεί με ένα μεγαλοφυή συγγραφέα σαν τον Α. Στρίντμπεργκ ώστε να χτίσει ένα θεατρικό σύμπαν, το υλικό είναι ανεξάντλητο και ο λόγος είναι ότι οι μεγάλοι συγγραφείς έγραψαν, παρατήρησαν και παθιάστηκαν με το ίδιο το ανεξάντλητο, την ανθρώπινη φύση.
