Ακούσαμε την Γεωργία Νταγάκη (ναι, γιατί η κοπέλα τραγουδάει!) στο φεστιβάλ Αμαρουσίου
O άνθρωπος σα μεγαλώνει δυο πράματα μπορεί να συμβούν…ή να στηλώσει τα ποδάρια σα το γαιδούρι και να πει “εγώ δε πάω βήμα παρακάτω ή παρακείθε, αυτά ξέρω μ’αυτά θα συνεχίσω” ή να ησυχάσει και να προσέχει αυτά που βλέπουν τα μάτια και ακούν τ’αυτιά του, μαθαίνοντας καινουρια πραματα και να καταλάβει οτι κακώς πιο μικρός δεν είχε δοκιμάσει κι άλλα “φαγιά”….
Αυτά τα λόγια μου τα είχε πει η θεία Γλυκερία στο νησί λίγους μήνες πριν το φευγιό της, χρόνια πριν όταν τα 40 φαινόταν πολύ μακρινά.
Στην πύλη λοιπόν των δεύτερων -αντα μάλλον δεν έχω την ακραία συμπεριφορά των συμπαθητικών τετράποδων και συχνά με βρίσκω να “ανακαλύπτω” καινούρια ακούσματα, παρότι έχω κάποια μικρά σκαλώματα σε πράματα και καταστάσεις που ξερω χρόνια τώρα
Όταν προέκυψε το κάλεσμα για την συναυλία της Γεωργίας Νταγάκη στο Μαρούσι, δε το πολυσκέφτηκα να πω το ναι παρότι οι γνώσεις μου περιοριζόνταν σε πολύ λίγα πράματα και σε κάποιες αναφορές απο τηλεοπτικά προγράματα.
Γνώριζα την ύπαρξη της, ότι παίζει λύρα, ότι έχει μπολιάσει τη κρητική μουσική με το λεγόμενο έντεχνο και τον ροκ ήχο αλλά μέχρι εκεί.
Ξεκινήσαμε να πάμε στο Aμαλείο που φιλοξένησε την συναυλία και φυσικά δε μπορούσαμε να το βρούμε γιατί ως είθισται δεν υπήρχε πουθενά καμία σηματοδότηση.Ευτυχώς βρέθηκε ένας καλός άνθρωπος αφού φτάσαμε σχεδόν στην Κηφισιά(!) ψάχνοντας και μας κατατόπισε(τωρα δε το ξαναχάνω).
Ένα ωραίο λυώμενο υπαίθριο θεατράκι, που φιλοξένησε το φεστιβαλ του δήμου Αμαρουσίου – κακώς δεν πήγαμε και σε άλλες εκδηλώσεις – που την ώρα που πηγαμε δεν είχε πολύ κόσμο ακόμη.
Βρήκαμε θεση απένατι στην σκηνή και καθώς παρατηρούσα κάτι μου έλειπε.Μόνο μια κιθάρα και δυο μικρόφωνα; Τα υπόλοιπα όργανα που είναι;
Οι όποιες απορίες του είδους μου λυθήκαν πανηγυρικά όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα με τον Δημήτρη Λάππα στην κιθάρα.
Εντάξει, είπα στον εαυτό μου, μπορείς να αισθανθείς εντελώς αχρηστος τώρα.
Δεν έχω ξανακούσει τέτοιο παίξιμο σε ζωντανό με ακουστική κιθάρα! Απίστευτος κυριολεκτικά(αγνοούσα όπως αντιλαμβάνεστε την ύπαρξη του συγκεκριμένου μουσικού).Εμφανίστηκε και η Γεωργία Νταγάκη με την λύρα της και το όλο αποτέλεσμα με μαγνήτισε.
“Κοίτα να δεις, που απόψε θα περάσουμε πολύ ωραια”, σκέφτηκα.
Οι εκπλήξεις πολλές εκείνη την βραδυά – ενεκα και των καλεσμένων.
Σταύρος Σίολας -> Ανατριχιάσαμε με τα Διόδια και ανέβηκε κατακόρυφα στην εκτιμησή μου.
https://www.youtube.com/watch?v=HYLO8wUGeMY
Ορέστης Ντάντος -> Αγαπημένος απο παλία και πολύ καλό το δείγμα απο την επερχόμενη νεα δουλειά του.
https://www.youtube.com/watch?v=8HR-dRt57tM
Δημήτρης Βαρελόπουλος -> Αγαπημένη η μπάντα που έπαιζε (Ματ σε δύο υφέσεις) αλλά αγνοούσα ότι ήταν μέλος.Φυσικά λατρεία το τραγούδι τους που ερμήνευσε με την Γεωργία.
https://www.youtube.com/watch?v=yyAzFUBCYvw
Παναγιώτης Μάργαρης -> Γνωστός και μη εξαιρετέος.Μαγική η εκτέλεση στο “Μη τον ρωτάς τον ουρανό”
https://www.youtube.com/watch?v=ZCx9YqxeSdQ
Αντώνης Μιτζέλος -> Απολαυστικός γενικότερα, φιλικότατος και με πολύ χιούμορ.
https://www.youtube.com/watch?v=wwlp0fjbJOc
Όλα τα λεφτά το ορχηστρικό αυτό εδώ μια μουσική συνύπαρξη των 3 επί σκηνής.
https://www.youtube.com/watch?v=V2xORAIMrsk
ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ ->Εκτός προγράμματος, είχε έρθει ως θεατής και ανέβηκε να πει το “Παρε τα χναρια μου” και να θυμίσει πόσο μεγάλη φωνή είναι ακόμα.
https://www.youtube.com/watch?v=6KuZ6ajXaD8
Εκπλήξεις και απο τα τραγούδια που επέλεξε η Γεωργία, που δεν ήταν αποκλειστικά μόνο απο την νεα της δουλειά “Φόβος” αλλά και απο αγαπημένους ερμηνευτές, τα οποία μπόλιασε με τον ήχο της λύρας, παρουσίαζοντας ένα υπέρχο αποτέλεσμα.
Ξεχωρίζω 2 για προσωπικούς λόγους(τα σιγοτραγούδησα και εγώ )
– Μαύρα μάτια(τουτο το μήνα) του αθάνατου Νίκου Ξυλούρη – https://www.youtube.com/watch?v=wdCgGiB8AiQ
– Οι 7 νάνοι στο S/S Cyrenia σε ποιήση του υπερλατρεμένου Νίκου Καββαδία – https://www.youtube.com/watch?v=4uizuSwZh5E
Συνολικά έφυγα κατενθουσιασμένος με την λήξη της συναυλίας και στην ερώτηση γιατί τόσο καιρό δεν είχα φροντίσει να την ξαναδώ ζωντανά, έκανα ότι δεν άκουσα – κατάλαβα κ.τ.λ…
Σίγουρα όπου ξαναεμφανιστεί στο μέλλον θα είμαι μέσα στο κοινό.
υ.γ.Απο τα παρελκόμενα της εξαιρετικής βραδιάς θα παρουσιάσω 2 συμβάντα.
Το πρωτο ήταν ο καιρός που λόγω ζέστης χάλαγε συνεχώς τα κουρδίσματα στα όργανα και ταλαιπώρησε τους μουσικούς.(Δεν φανταζόμουνα πόσο επηρρεάζουν οι καιρικές συνθήκες – τελικά δε μπορείς να τα βάλεις με την φύση).
Όπως δε μπορείς να τα βάλεις με τους ηλίθιους που ως γνωστόν πάνε σε αγέλες και είναι αήττητοι.Η αναφορά είναι για τη “παρεούλα” πίσω μας, που όλο το βράδυ σχολιάζαν και χασκογελούσαν – δε ξέρω αν έφτανε αυτό μέχρι την σκηνή, αλλά είναι το ελάχιστο αγενής προς τον καλλιτέχνη βασικά και μετά προς τους λοιπούς στο χώρο μια τέτοια συμπεριφορά.
Δεν είναι δικαιολογία η μη γνώση του είδους της μουσικής, ούτε το νεαρό της ηλικίας – αν δε σου αρέσει καλύτερα να φύγεις, παρά να μείνεις να πουλήσεις “πνεύμα”(κι εμεις υπήρξαμε στην ηλικία τους, δε φυτρώσαμε 39 χρονών εχθες και ποτέ δε φερθήκαμε έτσι…)
Θα μου πεις ότι είναι θέμα παιδείας όλο αυτό και πως πάλι οτι ψάχνω για “ψιλά”, αλλά δε μπορούσα να το κρατήσω μέσα μου!
υ.γ.2. Υπόσχομαι να μην ξανακαθυστερήσω άλλη φορά τόσο πολύ τις εντυπώσεις μου απο την οποιαδήποτε εκδήλωση παρακολουθώ και κρίνω καλό να την σχολιάσω.
υ.γ.3.Η υποσημείωση στον τίτλο έχει να κάνει για αυτούς που “βλέπουν” σε διάφορες σκηνές τραγουδιστές και δεν τους ακούνε, πράμα πολύ συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια….
