Ty Segall, The Callas @ An club
Μια ιστορία μας έχει μείνει από το σαρωτικό πέρασμα του Ty Segall στην Ελλάδα το 2012: μετά το πέρας της εμφάνισης του στην Αθήνα, ρωτήσαμε τι σχέδια έχει για του χρόνου. Η απάντηση του ίσως ήταν ενδεικτική: “Του χρόνου είναι η σειρά του Mikal” (κάτι παραπάνω ήξερε για τον δίσκο που ετοίμαζε ο παιδικός του φίλος και μπασίστας του Ty Segall Band).
Ε, για τον άνθρωπο που έχει ανακηρυχθεί από τα μουσικά ΜΜΕ ως το μεγαλύτερο ταλέντο της αναβίωσης του garage rock στην Καλιφόρνια, αυτή είναι μια απάντηση λίαν ενδεικτική ενός ιδιαίτερου χαρακτήρα. Και επειδή τέτοιους χαρακτήρες θέλουμε να τους ξαναβλέπουμε στην πόλη μας, είναι χαρά μας να υποδεχτούμε τον Ty και την μπάντα του για δεύτερη φορά στην Αθήνα. Εξάλλου, στην ιστορία έχει μείνει η ανάδειξή του ως καλλιτέχνης της χρονιάς για το 2012 από το εμβληματικό Uncut.
Βέβαια, σαν κάθε καλός μουσικός, ο Ty δεν κράτησε και ακριβώς τον λόγο του. Λίγο καιρό πριν την επίσκεψη του στα μέρη μας κυκλοφόρησε το Twins (Drag City, 2012), έναν δίσκο μίξη άγριου και λυσσασμένου garage rock και πιο εσωτερικών κομματιών όπου παρέλασαν και αναφέρθηκαν όλα τα φιλαράκια του (Τhee Oh Sees, Sic Alps, White Fence, Ty Segall Band). To 2013 επίσης μας έφερε την κυκλοφορία του παλιού του μουσικού σχήματος με τον Mikal Cronin ως The Traditional Fools (In The Red, 2012), την βοήθεια του στην δεύτερη σόλο προσπάθεια του παιδικού του φίλου (MCII, Merge, 2013) και εν τέλει τον δικό του δίσκο Sleeper (Drag City, 2013).
Το Sleeper ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε μία δύσκολη περίοδο για τον ίδιο: ο θάνατος του πατέρα του και η αποξένωση από την μητέρα του (το κομμάτι Crazy μάλλον τα λέει όλα) οδήγησαν τον Ty σε μονοπάτια πολύ διαφορετικά για έναν μουσικό περισσότερο γνωστό για τις εξάρσεις των Slaughterhouse, Melted, Goodbye Bread και Twins. Όπως είχε πει ο ίδιος, τα προσωπικά του προβλήματα τον άφησαν ανίκανο να γράψει θορυβώδη κομμάτια. Και όμως, οι ακουστικές ενορχηστρώσεις του Sleeper, με την φανερή επιρροή της ψυχεδελικής σκηνής των τελών της δεκαετίας του ‘60, φανερώνουν ακόμα μια πτυχή αυτού του αστείρευτου ταλέντου. Ποιος είπε ότι είναι υποχρεωμένος να ουρλιάζει και να τα σπάει συνεχώς, αν εκείνος δεν το θέλει (μόνο στο στούντιο φυσικά…); Επιπλέον, οι στίχοι του δίσκου είναι πιο προσεγμένοι από ποτέ άλλοτε, ίσως σε μια προσπάθεια κάθαρσης των προσωπικών του προβλημάτων. Μήπως το Sleeper είναι το πρώτο concept άλμπουμ ενός ανθρώπου αντιμέτωπου με την κατάρρευση της οικογενειακής και προσωπικής του ζωής;
Οπλισμένος πλέον με μία ακόμα διάσταση στην μουσική του, περιμένουμε με ανυπομονησία την εμφάνιση ενός ούτως η άλλως πολυδιάστατου και ακούραστου καλλιτέχνη με έφεση στις εντυπωσιακές live εμφανίσεις. Και κάτι μας λέει ότι δεν πρόκειται, και πάλι, να απογοητευτούμε, ειδικά από την στιγμή που δεν έχει αποχωριστεί ούτε για μια στιγμή το γνωστό εκρηκτικό του ύφος επί σκηνής.
Την συναυλία του Ty Segall θα ανοίξουν οι The Callas. Φρέσκοι από την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου Am I Vertical? (Inner Ear, 2013) σε παραγωγή του Jim Sclavunos (έχει πολύ ωραίο μούσι) που λαμβάνει κριτικές σπάνιες για ένα συγκρότημα από το… Μπρούκλιν (ναι, από εκεί είναι, όπως τουλάχιστον είπε το περιοδικό Mojo). Με DIY ρίζες και παρουσία στην δισκογραφία από το 2004, με άπειρες εγχώριες και διεθνείς ζωντανές εμφανίσεις, το συγκρότημα που ήταν κάποτε αναπόσπαστο κομμάτι των εν γένει καλλιτεχνικών ανησυχιών των αδελφών Ιωνά έχει πλέον παγιωθεί, με την παρουσία της έμπειρης Μαριλένας και της ταλαντούχας Χρυσάνθης, σε ένα συναρπαστικό μείγμα art και garage rock (με στοιχεία psych) που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του. Αναμένατε λοιπόν μια ιδανική συνύπαρξη με τον Ty, τον Mikal και τα άλλα καλά παιδιά από την Καλιφόρνια.
